Kırışırsın!

Merhaba.. Bugün size bir hikaye yayınlamaK istedim. Bakalım beğenecek misiniz?

Benim ablam tam bir kırışık düşmanı.
Eğer böyle bir meslek olsaydı kesin uzmanlığını kimseye vermezdi..

Oturuyoruz.  Tam konuşmanın ortasında.. Hiç ilgisi yokken
'' Bak.. Sen ağzını büzüyorsun konuşurken... Dudakların buyleee kırışacak. ''

O dediği için dudaklarımı yaya yaya konuşmaya çalışıyorum. Bu sefer
'' Öyle Gülme '' yine bir cümlenin arasında
'' Nasıl Yani '' diyorum.
Kahkaha atarken, öyle kendimi salarsam göz çevrem kırışırmış.

Peki.. :) Ben de küçük küçük gülerim o zaman.

'' Dik dur.. Kamburun çıkacak.. Göğüslerin sarkacak. ''
Hemen dik oturuyorum.. Sonuç kötü çünkü.. Sarkmasın değil mi göğüsler!

'' Burada kal bu gece.. Laflarız ''
Dediğinde başıma gelecekleri biliyorum. Ama iki kardeş ve Laflama Düşüncesi hoşuma gidiyor. Kalmaya karar veriyorum :).

Yatacağım oda yatmadan önce bir saate yakın havalandırılıyor.
Buz gibi havada. Soğuk yatağa yatıyorum.
Neymiş efendim..
'' Oksijen var ya oksijen.. Gençleştirirmiş cildi '' Peki öyle olsun

Yastığım yok..
Ararken geliyor odaya
'' Ne arıyorsun '' diyor.
'' Yastık yok '' diyorum.
'' Özellikle koymadım.. Yastıkla yatma boynun kırışır diyor. ''
Peki öyle yatayım dedim. Bütün gece 45 derecelik açı ile yattım. Sabah bir kalktım boynum tutulmuş!.

Sabah dudaklarımı yaya yaya konuşup..
Minikçe gülüyorum yanında..
Ve dik koltukta dik oturmaya çalışıyorum.. Kazık yutmuş gibi!

Kendi evime geldiğimde bir Ohhh çekiyorum..
'' Dünyalar VArmış '' diyorum... ;)
Kocaman Kocaman kahkahalarla gülüp.. Koltuğumda yayılıyorum...

Ve yastığımı hiç eksik etmiyorum.. ;)

                                                                                   SON

                                                                               İyi geceler ;)